ธุรกิจเรือสำราญเงียบกริบ จอดสนิททั้งในท่าและนอกท่า

ปิดเทอมยาวที่ไม่เบิกบาน เมื่อเรือสำราญไร้งานพากันจอด ไร้วี่แวววันเปิดกิจการ

ตั้งแต่กลางเดือนมีนาคมเป็นต้นมา มีเรือสำราญส่วนน้อย (มาก) และเป็นเรือขนาดรองรับคนได้ประมาณ 400 คนที่ยังสามารถรับผู้โดยสารออกเรือท่องเที่ยวตามตารางได้ตามปกติ แถมต้องเป็นตารางเที่ยวแบบโลคัลสุด ๆ ไม่ได้ไกลและไม่ได้ยาว ทีนี้ปัญหามันก็อยู่ตรงที่ว่าเรือยักษ์อื่น ๆ ที่เหลือจะถูกจัดการอย่างไร?

จอดสนิทสิครับ

และนี่คือเรื่องใหญ่เพราะโลกไม่ได้เตรียมพื้นที่ไว้ให้เรือสำราญทุกลำจอดโดยพร้อมเพรียงกันแบบนี้

ไม่ต่างจากเครื่องบินที่หาที่จอดกันจ้าละหวั่น

ถ้าโชคดีก็มีท่าเรือให้จอดเทียบสบาย ๆ ไม่ต้องกังวลกับปัญหาที่อาจตามมาอีกเยอะ โชคร้ายหน่อยก็ต้องไปทอดสมอจอดกลางทะเลแบบไม่มีทางเลือก

เอาแค่เฉพาะสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา มีเรือสำราญ 15 ลำจอดรวมตัวกันที่บริเวณประเทศหมู่เกาะบาฮามาส ส่วนเรือสำราญลำใหญ่ที่สุดในโลกอย่าง Symphony of the Seas ต้องไปจอดรับลมอยู่แถวโดมินิกัน

และนั่นจะเป็นเรื่องรองไปเลยถ้านำมาเทียบกับค่าใช่จ่ายในการดูแลรักษาเรือที่สูง ‘ปรี๊ด’ ปรอทแทบแตก

ยกตัวอย่างจาก Carnival Corp. บิ๊กสุดของวงการนี้ ตัวเลขส่วนนี้คือ $250,000,000/สัปดาห์

ซึ่งผลจากการที่รับลูกค้าไม่ได้แบบนี้ บริษัทขาดทุนไป $4,400 ล้านเฉพาะในควอเตอร์ที่สองของปีนี้

เรือสมัยใหม่ก็ไม่ต่างจากรถที่ไม่ได้ถูกออกแบบมาให้จอดดับเครื่องกันยาว ๆ

ดังนั้น เจ้าของเรือจึงต้องเลือกระหว่าง ‘warm layup’ หรือ ‘cold layup’

warm layup นี่คล้าย ๆ กับการอุ่นเครื่องรอ ระบบต่าง ๆ โดยส่วนใหญ่ของเรือยังคงทำงานอยู่

ข้อดีของวิธีนี้คือเรือสามารถกลับมาให้บริการได้อย่างรวดเร็วในเวลาไม่นาน แต่…

ข้อเสียคือมันใช้ทรัพยากรในการดูแลมหาศาล ทั้งคนและสิ่งของ และ

วิธีนี้ไม่เหมาะสำหรับระยะยาว เต็มที่ก็ไม่เกิน 6 เดือน ไม่เช่นนั้นงานงอกทั้งปัญหาค่าใช้จ่ายและใบอนุญาต

cold layup คือทำให้เรือเกือบเข้าสู่สภาวะเกือบจำศีล มีระบบสำคัญจริง ๆ เท่านั้นที่ยังคงเดินเครื่องอยู่

ข้อดีก็ชัดเจนว่าใช่คนและทรัพยากรน้อยกว่า

แต่ค่าใช้จ่ายมันจะไปอยู่ที่ตอนจะสตาร์ทเครื่องเดินเรืออีกครั้ง มันใช้ทั้งเวลาและต้องดำเนินการตรวจสอบยกใหญ่

ดังนั้น ถ้าไม่คิดจอดนานจริง ๆ คงไม่มีใครเลือกวิธีนี้

ทางเลือกที่ไม่น่าเลือกที่สุดคงเป็น ‘ดับเครื่องสนิท’

นี่จะเป็นฝันร้ายของเจ้าของเรือเลยทีเดียว เพราะข้าวของและอุปกรณ์ต่าง ๆ บนเรือนี่เหมือนระเบิดเวลานับถอยหลังรอวันพังอย่างเดียว และพังอย่างไวซะด้วย

ที่แน่นอนหน่อย น่าจะมีเพียงในอเมริกาที่มีข้อตกลงร่วมกันว่าจะกลับมาดำเนินธุรกิจไม่เร็วไปกว่าวันที่ 15 กันยายน แต่…สถานการณ์โลกตอนนี้ โควิด-19 ยังเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง ซึ่งอะไร ๆ มันก็ไม่แน่นอนเอาเสียใจ

ทำได้อย่างเดียวตอนนี้คือ ‘ทำใจ’ และ เฮ้อออ…

อ้างอิง